فضای صمیمی کلاس
در یک فضای کلاسی، زمانی که بچه ها قیل و قال
می کنند و سرو صدای آنها زیاد است،
نه می توان کلاس را اداره کرد،
و نه می توان درس داد.
تنها کار ما
این است که بچه ها را ساکت کنیم.
تا فضایی آرام
که در کلاس بر قرار نگردد ،
یادگیری و یاد دهی بی معناست .
در همین حال ،
زمانی می توان به دانش آموزان درس داد که
آنها را دوست داشت .
در یک فضای کاملاً دوستانه و دوستی است
که یادگیری اتفاق می افتد .
بدون دوست داشتن طرفین
یادگیری و یاد دهی به هیچ عنوان ایجاد نمی گردد .
به همین خاطر است که اولین کاری که من در ابتدای هر سال و در بدو ورود به کلاس انجام می دهم، این است که؛ دانش آموزان جدید سال جاری را بشناسم و سعی کنم که آن ها را دوست بدارم.
به نظر می رسد که دانش آموزان نیز سعی می کنند؛ معلم جدیدی را که برای این درس خود می بینند، دوست بدارند.
شاید برایمان اتفاق افتاده است که تقریباً از درس هایی ضعیف و یا بیزاری می جوییم که معلم آن درس را دوست نداریم.
ارتباط این مطلب را خودتان پیدا کنید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر